Hikmet Kıvılcımlı İslam ve Eşitlik

Müslümanlık her gerçekten Devrimci sosyal doktrin gibi, Sosyalizme dek varır. Hz. Muhammed'in temsil ettiği ilk İslâmlık ve Şeriat, değil fethedilen toprakları, taşınır ganimetleri bile, hatta fetihten sonra ortaya çıkanFeyleri bile müslümanlar arasında ortaklaşa benimsemek prensibine dayandırır.

Ganimeti olduğu gibi bütünüyle ve toptan Tanrıya adar, yani ortak Müslüman mülkü yapar. Kişiler arasında hemen paylaşmaya gitmez.

Müslümanlığın ilk sayılı kutsal savaşı Bedr Gazvesidir. Bir avuç insan arasında yapılmış küçük bir yankesicilik gibi görünse de anlamca erişilemez yücelikte bir dönüm davranışıdır. O zamana dek sırf platonik (Eflatuni) sözlerle vaız (konferans) ve nasihat (öğüt) vermekten öteye geçmiyen İslâmlık, ilk kez Bedr kuyusu başında, Mekke mütegallibesinin Şam'dan geri zenginlikler getiren kervanını vurmakla laftan işe geçmiştir. Ondan sonra İslâmlığın bütün düşünce ve davranışları bu kesin momentle belirlendirilmiştir. (…)

Bedr gazvesinde zafer müslümanlarda kalıp da orada ele geçen değerlere sıra gelince, ilk ayrılık belirdi. Gençler cengi biz ettik, yaşlılar bozulsanız bize sığınacaktınız diyerek ganimeti bir türlü paylaşamıyorlardı. Hz. Muhammed inandığı ve elçisi bulunduğu Allah önünde bu çıkar çekişmesine içerledi. Müslümanın Din uğruna ülkücül döğüşünü bekliyordu. Müminler (inanmışlar) ise açıktan açığa dünya malına kavuşma hırsıyla parlamışlardı. Bunun üzerine Kuran'ı Kerim, ganimet tamahıyla çekişen taze müslümanlara şu keskin zılgıdı yaptı:

Yes'elune ke an'il Enfâl. Kûl; el Enfâl'ü lil Lâhi ver Resul Fe'ttekul Lahe ve Eslahü zâte beyneküm ve etıy'ul Lahe ver Resul'hü; in küntüm Müminiym!(Senden ganiymet soruyorlar. De ki: Ganimet TANRININ ve PEYGAMBERİNDİR. Eğer siz inanmış (mümin) iseniz Tanrıya boyun eğiniz. İşi aranızda düzenleyiniz. Ve Allah ile Peygamberine itaat ediniz. ) (Enfâl Suresi, 1. Ayet)

Bugün hâlâ -gözü kararmış vurguncu, derebeği, ezgici olmayan- her Mümin ve Müslüman, o Ganimet Sûre'sinin en birinci ayetini bir, bir daha, namusluca okuyup anlamıya çalışabilir. Kur'an ortadadır. Gelmiş geçmiş hiç bir zalim onun kılına dokunamamıştır. Müslümanca Savaş, hiç kimseye kişi olarak bir imtiyaz tanımaz. İnne me'l müslimûne ihve (Hiç kuşku olmasın ki Müslümanlar kardeştirler ). Ama Emperyalist ajanların müslümanlar içinde casus örgütü olarak parayla kurduğuMüslüman Kardeşler değildirler. Herkesin karınca kaderince elbirliği ile kazanılmış herhangi zaferin nimetinden kimse aslan payı alamaz. Doğrusu hakkı da yoktur.


Dr. Hikmet Kıvılcımlı, Osmanlı Tarihinin Maddesi, Cilt-2, Sayfa 129-130, Tarihsel Maddecilik Yayınları, Nisan 1977